Foucault, Hardt ve Negri’de Biyoiktidar: Küreselleşme, Özne ve Çokluk Hali

Abstract

Bu makalede disipline edici ve düzenleyici iktidar kavramları Foucault’nun bireye dönüştürülen bedenlerin kontrolünün anlaşılabilmesi için ele alınmıştır. Biyoiktidar ve özne kavramları ile Foucault, iktidarın her şeyi kapsadığı ve her yerde olduğu kabulünü ortaya koymaktadır. Özne, biyoiktidar tarafından sarılmıştır. Öznenin sorgulama ile iktidara karşı direnişi, biyoiktidarın özneden beslenerek kendini yeniden üretmesi ile sonuçlanmaktadır. Bu paralelde çalışmada disipline edici ve düzenleyici iktidar kavramsallaştırmalarının modern dönem ve ulus-devlet olgularına denk geldiği; yeni dünya düzeni ve küreselleşme kavramlarının ise biyoiktidarın bir parçası ve temeli olarak görüldüğü argümanları ortaya konmaktadır. Öznenin oluşturduğu direnç ise çokluk olarak kavramsallaştırılmaktadır. Bu paralelde çalışmanın amacı, Hardt ve Negri tarafından Foucault’da ele alınan biyoiktidar-özne arasındaki sarmal ilişkinin öncelikle imparatorluk ve çokluk kavramsallaştırmaları üzerinden bir okumasının yapılması, daha sonra çokluk olarak sorunsallaştırılan öznenin biyoiktidarın içerisinden bir çıkışının bulunup bulanamadığına dair sorunun sorulmasıdır.

This article examines the concepts of disciplinary and regulatory power with a view to comprehending the control of bodies through individualization. Foucault emphasized that biopower is a form of power which is everywhere and encompasses everything. The subject is intertwined by biopower. The resistance of subject against power though interrogation, ends up in a situation where biopower reproduces itself by feeding on the subject. In this study it is argued that the conceptualization of disciplinary and regulatory powers corresponds to the phenomena of modern era and nation-state; while the new world order and globalization fit into biopower. In addition, the resistance of the subject is conceptualized as multitude. Hence, this study aims to assert a reading of empire and multitude by Hardt and Negri via the spiral/grifted relation between biopower and the subject; then asking whether there is a way for the subject, which turns into multitude, out of biopower.