This study investigated the intrasentential patterns of code-switching in Turkish-English bilingual discourse in L2 English classroom interactions. The patterns were structurally analyzed in terms of their consistency with two grammatical constraints, namely the FreeMorpheme and the Equivalence Constraint. The findings suggested that the data were incompatible with the Free Morpheme Constraint as there were many instances of bound morphemes from Turkish attached to the nouns in English. Yet, the data were partially consistent with the Equivalence Constraint as shown by some switches presenting phrasal congruence and violations confirmed by switches at points where the languages showed no linear equivalence.
Bu çalışma ikinci dil olarak İngilizce öğrenilen sınıf etkileşimlerindeki Türkçe-İngilizce çift dilli söylemde bulunan cümle içi düzenek değiştirme modellerini incelemiştir. Modeller Serbest Morfem ve Denklik Sınırlamaları adlı iki dilbilgisel sınırlamayla olan uyumları açısından yapısal olarak incelenmiştir. Sonuçlar, İngilizce isimlere eklenen Türkçe bağımlı morfemlere ait çok sayıda örnek nedeniyle verilerin Serbest Morfem Sınırlaması ile uyuşmadığını göstermiştir. Ancak veriler Denklik Sınırlaması ile kısmen uyumlu olmuştur. Sözcük gruplarında uyum gösteren bazı düzenek değiştirme örnekleri ve dillerin doğrusal denkliğinin olmadığı noktalarda yapılan düzenek değiştirmelerin doğruladığı ihlaller, uyumun neden kısmi olduğunu ortaya koymaktadır.