Adana ve Kuzey Kıbrıs'ta Yer Alan Camiye Dönüştürülmüş Kilise Yapıları Üzerine Bir Karşılaştırmalı Çalışma

Abstract

Dini olarak kutsal kabul edilen yerlerin farklı bir dinin mensupları tarafından kullanılması, amaç ve süreçleri farklı olsa da, tarih içinde süregelmiş bir uygulamadır. Bu uygulama, bazı durumlar için kültürel fetih olarak yorumlanabileceği gibi, kimi durumlarda da yerin kutsallığını bozmadan sadece ibadet edecek bir yer gereksinimine yanıt vermek üzere yapılmış uygun bir adaptasyon olarak kabul edilebilir. Farklı kültürlerin kutsal yerleri kendileme süreçleri, bu kültürleri ve zaman içinde değişimlerini okumak için ilginç bir kaynak oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Adana ve Kuzey Kıbrıs'ta yer alan kilise yapılarının ibadet amaçlı yeniden kullanım süreçleri üzerinden kültürel miras ve çağdaş kültürel dinamikler arasındaki ilişkiyi okumaktır.

The appropriation of places of worship by communities associated with different religions has been a common practice throughout history, although the aims of and processes for such appropriations may vary. In some cases, it can be interpreted as a cultural conquest. Alternatively, it can be a convenient adaptation to provide a space for prayer while maintaining the sanctity of the place. The process of appropriation provides an understanding of cultures and their change over time. This study aims at tracing the relationship between heritage and contemporary cultural dynamics by examining the process of the appropriation of church buildings in Adana and Northern Cyprus.